غیبت و حیرت

در کمال الدین از اصبغ بن نباته نقل می کند که گفت: بحضور امیر المؤمنین شرفیاب شدم و او را متفکر یافتم و دیدم که سر چوبى را بزمین می زند. عرض کردم:یا امیر المؤمنین مى ‏بینم در فکر هستید و سر چوب را بزمین می زنید. آیا باین زمین رغبت و نظرى دارید؟! فرمود: بخدا سوگند، نه بزمین و نه بدنیا یک روز رغبت‏ پیدا نکرده‏ ام، ولى در باره مولودى که در پشت یازدهمى من است فکر می کردم. او مهدى است که زمین را پر از عدل می کند چنان که پر از ظلم و ستم باشد. او را غیبت و حیرتى است که فرقه ‏هائى بخاطر آن گمراه و گروهى هدایت می یابند. 

عرض کردم:یا امیر المؤمنین! اینکه می فرمائى پدید مى‏ آید؟ فرمود: آرى! (پدید مى ‏آید) همان طور که خلق شده است.
تو از کجاها خبر دارى؟!
اى اصبغ! اینان برگزیدگان این امت می باشند که خوبان عترت طاهره هستند.
عرض کردم: بعد چه مى‏ شود؟
فرمود:آنچه خدا خواهد می کند، چه ذات الهى را اراده‏ ها و مقاصد و نهایات است.

منبع:  مهدى موعود ( ترجمه جلد 51 بحار الأنوار)، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى - دوانى، على، تهران: 1378 ش،صص343-344